Ingvar Valgeirsson

12.11.2008 | 22:57

Leikaragetraun?

Allt er á hraðfert til fjandans. Sumir vilja meina að allt sé reyndar endanlega komið til fjandans, farið úr skónum og búið að fá sér sæti í stofunni. Farið að borga leigu og allt. Hvað um það, í öllu umróti síðustu vikna hefur það gleymst, sem helst lýsir upp lífið, veitir birtu og yl og gleður mannfólkið þegar kreppir að, dimmir í sálinni og varla sér til sólar;

LEIKARAGETRAUN INGVARS!

Nú skal einni erfiðri snarað fram. Held allavega að hún sé erfið.

Spurt er um leikara. Ferill hans spannar nú tæp sextíu ár, bæði í bíó og sjónvarpi.

Hann gengur ekki undir sínu raunverulega nafni, heldur notast við eilías. Ekki Elías. Enda er hans rétta nafn hreint ekki vænlegt til vonsælda, allavega ekki hjá enskumælandi bíógestum og sjónvarpsglápendum.

Fyrir allnokkrum árum síðan lék hann teiknimyndasöguhetju. Sonur hans átti að leika óvin hans í myndinni, en lést í bílslysi rétt áður en tökur áttu að hefjast. Gerð myndarinnar var því frestað, en hún var gerð á endanum og okkar maður lék hetjuna, þrátt fyrir að vera vart mönnum sinnandi sem skiljanlegt er. Eftir þetta þjáðist hann af þunglyndi og lék lítið sem ekkert í all-langan tíma.

Hver er kallinn? Vellllaun eru lítið notuð gítarnögl og jafnvel einn hrímaður.

Annars var brotist inn í vinnuna mína í nótt. Tíminn frá því fíbblið fór út úr búðinni og þar til hann náðist var víst svipaður og töfin í hljóðkortinu í tölvunni minni - mælt í millisekúndum. Myndi segja að íslenskir glæpónar væru ekki mjög góðir, en svo mundi ég eftir bankamönnunum...

Flokkur: Bloggar | Facebook